Uniwersytecka Komisja Nauki, odnosząc się do projektu nowelizacji ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (projekt z dnia 13 października 2016 r.), w zakresie wprowadzenia do art. 21a przepisów ustępu 5-7, stwierdza, co następuje.
- Zaproponowana treść przepisu skonstruowana została w sposób wysoce nieprecyzyjny i w konsekwencji niejasny, budzący wiele wątpliwości w szczególności dotyczących
- charakteru prawnego proponowanej konstrukcji (nabycie uprawnień bez uzyskania stopnia), z czego np. wynika pytanie, o jakie uprawnienia chodzi – czy tylko przysługujące bezpośrednio danej osobie, czy także jednostce, w której taka osoba jest zatrudniona, a wynikających z faktu zatrudnienia osoby posiadającej dane uprawnienia, a także co oznacza pojęcie „zatrudnienie” (np. czy tylko pełen etat ?),
- sposobu wykorzystywania uprawnień uzyskiwanych przez zainteresowaną osobę (w tym pytanie, czy są to uprawnienia wykorzystywane wyłącznie w ramach jednostki, w której zostały uzyskane, czy w sposób powszechny),
- trybu uzyskiwania takich uprawnień (m.in. pytanie, czy wystarczy wyłącznie wniosek osoby zainteresowanej, czy też dopuszczalne będzie wprowadzenie przez jednostkę wewnętrznego trybu weryfikacji zasadności wniosku).
- Wskazane wątpliwości najprawdopodobniej spowodują w praktyce faktyczny brak możliwości stosowania przez rektorów tego przepisu, co skutkować będzie pojawieniem się szeregu długotrwałych sporów, wymagających rozstrzygnięć w drodze postępowań prowadzonych przed sądami administracyjnymi.
- Abstrahując od zastrzeżeń natury formalnej, jako prorektorzy klasycznych uniwersytetów odpowiedzialni za obszar badań naukowych, wyrażamy obawę, że przyjęcie proponowanych zapisów może wpłynąć negatywnie na jakość zarówno kadry badawczej, a w konsekwencji do obniżenia standardów prowadzenia prac naukowych. Pozostawienie decyzji o nadaniu „uprawnień równoważnych” habilitacji jedynie w gestii kierownika jednostki, bez weryfikacji przez Centralną Komisję ds. Stopni i Tytułów jest odejściem od dobrze sprawdzonych standardów i rozmywa wagę stopnia doktora habilitowanego, jako patentu dojrzałości i samodzielności naukowej. Rola procedury habilitacyjnej musi pozostać projakościowa i pełnić rolę istotnego narzędzia selekcji w procedurze awansu naukowego.
Przewodniczący Uniwersyteckiej Komisji Nauki
Prof. dr hab. Stanisław Kistryn
05 grudnia 2016